İndüksiyonla ısıtma, ferromanyetik ve iletken malzemeleri ısıtmak için alternatif bir elektromanyetik alan kullanan bir teknolojidir ve son on yılda polimerik malzemelere ve kompozitlere uyarlanmıştır. Titanyum, değerli metaller ve gelişmiş kompozitleri içeren özel metal uygulamaları için çok uygundur. İndüksiyonla ısıtma, karbon fiberle güçlendirilmiş termoplastik kompozitlerin kalınlığı sayesinde hassas bir şekilde kontrol edilebilir. Sıcak bağlayıcı, kompozit bir parçaya onarım yaması uygulamak veya üretim sırasında bir parçayı sertleştirmek için indüksiyonlu ısıtmayı kullanan bir çözümdür.
İndüksiyonla ısıtma, düşük enerji tüketimini ve verimli kürleme kalıplamasını sağlamak için karbon fiber takviyeli polimer kompozit (CFRP) malzemelerin hızlı iç ısıtmasını sağlayabilir. Bununla birlikte, CFRP yapısı, ısı transferi anizotropisi ve ısıtma sırasındaki elektromanyetik girdap akımı birleşimi, kompozit malzemenin alan dağılımının kür sıcaklığını ve şekillendirme kalitesini doğrudan etkiler. Bu nedenle, CFRP'nin indüksiyonla ısıtılmasının mekanizmasını ve elektro-manyetik girdap akımı alanının bağlantı ve dağıtım kurallarını incelemek önemlidir. indüksiyon ısıtma.
Kompozit Malzemelerin İndüksiyonla Lehimlenmesi
İndüksiyonla ısıtma aynı zamanda kompozit malzemelerin birleştirilmesi için de kullanılabilir; bu yöntemde iki kompozit malzeme parçası arasındaki arayüz bölgesi, bağlanma bölgesine bitişik olarak yerleştirilen bir endüksiyon bobini ile eş zamanlı olarak ısıtılır ve ısıtma sırasında kompozit malzeme ara yüzeyde birlikte zorlanır. Bu yöntem, bağlantı hattında yabancı maddelerin kalmasını önleyebilir ve bağlantı mukavemetini artırabilir. TWI yakın zamanda, hizalanmamış karbon fiberler içeren bitişik katmanlar arasına ince bir elektriksel olarak yalıtımlı katman (gazlı bez) yerleştirerek, ilave tutucular olmadan indüksiyon kaynaklı termoplastik kompozitlerin kontrolünü geliştirmek için yeni bir yol icat etti.
Indüksiyon ısıtma Kompozit malzemelerin kullanımı, geleneksel yöntemlere göre daha hızlı işleme, daha düşük enerji tüketimi, daha iyi kalite kontrol ve daha az çevresel etki gibi pek çok avantaj sunabilen yeni ve gelecek vaat eden bir teknolojidir. Ancak aynı zamanda bazı zorlukları da beraberinde getirir ve süreç parametrelerini optimize etmek, malzeme davranışını anlamak, güvenilir ve tutarlı performans sağlamak için daha fazla araştırma ve geliştirme gerektirir.